D4D DIGITAL FOR DEVELOPMENT
De kar niet
voor het paard spannen
Een gebrek aan digitale know-how is niet het probleem van Afrika, wel een gebrek aan de praktijk met internationale industriële partnerschappen
(International Value Chains)
Een handvol mediagenieke “digitale” succesverhalen zijn enkel de bomen die het bos van de immense Afrikaanse werkloosheid verbergen. Zij trekken de aandacht weg van de promotie van investeringen in traditionele industriële ondernemingen. Een beleid dringend gevraagd door Afrika en dat er werkelijk toe doet.
- Hoe in Sub-Sahara Afrika een decente baan creëren voor de tienduizenden werkloze hoger opgeleide digitale specialisten en de miljoenen werkloze digitaal vaardige jongeren?
- De moderne arbeidsintensieve maakindustrialisering van Afrika en de er uit voortspruitende koopkracht jaagt de digitalisering van het continent aan, niet omgekeerd.
- Afrikaanse families sparen het eten uit hun mond om hun meest begaafde jongeren hogere studies aan te bieden (economie, ICT-telecom, ingenieur, agronomie, rechten, …) om vijf jaar na afstuderen vast te stellen dat, bij gebrek aan moderne arbeidsintensieve maakindustrieën, twee derden onder hen nog altijd op zoek zijn naar een decente baan. … een toestand van pre-radicalisering.
Afrika vreest dat een focus op "Digital", “SDGs”, "Gender" en “Ketenzorgwet” bij beleidsmakers en belanghebbenden de prioritaire aandacht afwendt van de ontwikkeling van een structurele verandering:
"Industriebeleid om een doorbraak te realiseren in massale particuliere investeringen in arbeidsintensieve, moderne maakindustrieën en diensten te versnellen, die mondiaal koolstofemissies, conflicten en pandemieën tegengaan"
- Europese ondernemingen onderschatten schromelijk de kansen van de geavanceerde industrialisering van Afrika.
- Een nooit geziene kans voor industrie-Europa om in Afrika een nieuwe markt te creëren met 25% van de totale actieve wereldbevolking.
- Afrikaanse kmo’s zijn echter bevreesd voor continue Westerse dominantie bij internationale industriële partnerschappen. Hoe deze vrees wegnemen?
- D4D an Sich is niet in staat om er per jaar meer banen te creëren dan de demografische aanwas en de armoede in te dijken. Afrikaanse kmo’s die massaal partnerschappen realiseren met sectorgenoten uit meer geavanceerde economieën moderniseren structureel de Afrikaanse agri-, voeding- en maakindustrieën. Zij slagen er wel in per jaar 20 miljoen nieuwe jobs te genereren en dijken daarenboven de mondiale CO2 uitstoot en pandemieën in.
“By itself, the digital sector will be of little help to massively create the needed 20 mio jobs per year”
(Mario Pezzini, Director of the OECD Development Centre, tijdens een OECD-AU Webinar van 22/2/2021)
- D4D herauten pakken graag uit met voorbeelden van de Afrikaanse digitale innovatiekracht (M-Pesa betaalsystemen, drones in de landbouw) en haar ultrasnelle GSM-absorptie. Mobiele betaalsystemen werden wel al in 2006 ingevoerd en een onverwacht hoog aantal Afrikaanse burgers waren kort nadien ook verslaafd aan hun mobieltje, selfies en Tik Tok.
- Enkel de telecomoperatoren en fabrikanten van GSM’s werden er beter van, de armoedegraad bleef quasi ongewijzigd. In Z-O Azië, anderzijds, tilde de moderne industrialisering één miljard mensen uit de extreme armoede, katapulteerde China tot fabriek van de wereld en joeg er de digitalisering van de economie en maatschappij aan.
- Duizenden gevestigde Afrikaanse kmo’s die partnerschappen zoeken met meer geavanceerde sectorgenoten (uit Europa?) zijn niet alleen in staat om een doorbraak te realiseren in de structurele modernisering van de Afrikaanse maakindustrie, maar ook vóór 2040, 164 miljoen banen te creëren voor Afrikaanse hoger geschoolden.
- De voorbeeldfunctie van massale gelukte kmo-partnerschappen stimuleren ook nog foreign direct investments en doet een koopkrachtige middenklasse van 25% van de actieve wereldbevolking ontstaan. Een nieuwe enorme markt voor hoogwaardige Europese producten en diensten.
Robotisering
“Waarom ijveren voor de heilige graal van de maakindustrie voor de duurzame groei van Afrika”, weerleggen doemdenkers, "als de vierde industriële revolutie, door automatisering en robotisering leidt tot minder ongeschoolde arbeid?”
- De klimaatproblematiek noodzaakt dat mondiaal taksen geheven worden op CO2 uitstoot. Dit verhoogt de kost van het uitbundig heen en weer transporteren tussen Afrika-China-Europa-Afrika van grondstoffen, halffabricaten en eindproducten, en vermindert de attractiviteit van China als fabriek van de wereld.
- Partnerschappen tussen Afrikaanse en Europese kmo’s transfereren geavanceerde industriële know-how naar Afrika voor de lokale fabricatie, in de korte keten dicht bij de eindgebruiker, van competitieve producten.
-
Weldra woont één vierde van de wereldbevolking in Afrika, een continent met het grootste areaal landbouwgronden van de wereld. Economische groei stimuleert urbanisatie en de nood aan verwerkte voedingsproducten geproduceerd in de buurt van de landbouwgronden in de omgeving van één miljard gebruikers.
-
Zelfs wanneer robotten produceren blijft menselijke tussenkomst massaal nodig in de aanvoer en afzetketens.
De intrede in de moderniteit van een brede middenklasse in een continentale Afrikaanse vrijhandelszone, met 25% van de wereldbevolking, creëert nog eens miljoenen banen in ondersteunende en faciliterende industrieën en diensten (logistiek, HR, onderhoud, verpakking, internationale verkoop en marketing, digitale diensten en producten, …).
Formele economie
- Foreign direct investments en internationale industriële partnerschappen opereren per definitie in de formele economie, genereren inkomsten voor de overheid voor investeringen in infrastructuren, transport, onderwijs, gezondheidszorg en administraties.
- Samen creëren industrie, infrastructuren, verwante diensten en overheid een enorme middenklasse met koopkracht voor woningen, huishoudtoestellen, meubels, auto's, reizen, toerisme, restaurants,….
- Verhoogde welvaart dijkt automatisch een demografische explosie in.
Pre-radicalisering
- Er is haast bij de realisatie van dit positief scenario van industrialisering van Afrika. Alle Afrikaanse landen kunnen vandaag al buigen op een hoog aantal ingenieurs en economisten opgeleid door professoren met een Westerse PhD.
- Families sparen het eten uit hun mond om hun meest begaafden hoger studies aan te bieden. Zij stellen echter vast dat vijf jaar na afstuderen het overgrote aandeel van de hooggekwalificeerden nog altijd op zoek zijn naar een degelijke baan. Een oorzaak van recente radicalisering in Afrika, zelfs in vrij stabiele democratieën als Ghana en Senegal, Namibiê, Kenia, Botswana.
Urgentie
Een brede mentaliteitswijziging is urgent aangewezen. In Europa over “Het andere Afrika”; in Afrika over “Industriële partnerschappen durven aangaan met meer geavanceerde sectorgenoten”. Dit resulteert in volgende positieve effecten:
- In Afrika. De structurele modernisering van de agri-, voeding- en maakindustrieën en de creatie van miljoenen banen in de formele economie.
- In Europa. Buurcontinent Afrika, een nieuwe markt met 25% van de wereldbevolking voor hoogwaardige Europese producten en diensten.
- Wereldwijd. indijking van klimaatproblematiek en pandemieën
Nù NIET investeren in Afrika in arbeidsintensieve agri-, voeding- en maakindustrieën: meer armoede en conflicten, meer illegale migratie, meer klimaatproblemen en natuurrampen, meer pandemieën en remt de relance van Europa af.
Maak jouw eigen website met JouwWeb