Kantelmoment “Poetin”

Massale EU-investeringen in Afrika redden de hele planeet

Polycrisis “Klimaat - Energie - Pandemieën - Oorlog in Europa - Migratie”

‘Als je aluminium produceert in Europa tegen een elektriciteitsprijs die vele malen hoger is dan in andere delen van de wereld, wat voor zin heeft het dan die bedrijven te steunen terwijl je elders in de wereld gunstiger kan produceren? Dat is natuurlijk hard. Als ik een aluminiumbedrijf had, zou ik die boodschap ook niet prettig vinden.'

(Thomas Leysen, UMICORE, 17/9/2022, De Tijd)

Al in 2035 kan Afrika buigen op evenveel m/v hoger geschoolden, in de fleur van het leven, als China. In 2050 woont 25 procent van de wereldbevolking in Afrika, slechts 7 procent in Europa. Afrika is gezegend met 35 procent van de mondiale capaciteit voor de productie van groene waterstof aan € 2/kg en met meer dan 50 procent voor de productie van zonne-elektriciteit. Om de klimaatdoelstellingen te halen worden de externe kosten van fossiele brandstoffen en van nucleaire opkuis toegevoegd aan de actuele kost van energie. Zij jagen de transfer van energieverslindende industrieën naar Afrika aan.

Overvloed Afrikaanse hernieuwbare energieën

50+% mondiale zonne-energie; 35% mondiale productiecapaciteit groene waterstof

Bodemrijkdommen van de wereld, incl. klimaatstrategische grondstoffen

GRAND INGA waterkrachtproject DR Congo 44 (GW) = 49 elektro-nucleaire reactoren

Onafhankelijk van wind en zon, geen nucleair afval, immuun voor fallout na militaire aanvallen of tsunami’s (Frankrijk: 56 reactoren)

Europa heeft er alle voordeel bij dat Afrika, prioritair, in plaats van eurocentrisch economisch beleid te ondersteunen, haar overvloedige reserves aan hernieuwbare energie inzet om het concurrentievermogen van haar eigen productieve economie te verhogen en vooral overtollige groene waterstof exporteert.

Massale Europese private maakindustriële investeringen in Afrika en duizenden “win-win” industriële kmo-partnerschappen met Europese sectorgenoten creëren er 12 miljoen decente banen per jaar, financieren de wereld uit de gekoppelde systeemcrisis “Klimaat - Energie - Oorlog in Europa - Migratie” en doen een informele maar krachtige geopolitieke entente ontstaan die Poetin het zwijgen oplegt (*).

Obstakel

Europa kent “het andere – hoopgevende - Afrika” niet en gaat gebukt onder het diepingeworteld vooroordeel dat Afrika nog niet klaar is voor een moderne maakindustrialisatie. Afrika ligt echter midden in het bed en kan kiezen tussen Oost en West. Europa heeft Afrika meer nodig dan omgekeerd.

Remedie. EU-overheden hoeven enkel reclame te maken voor Afrika, meer niet!

Een brede bewustmaking van de troeven van Afrika (een enorme v/m opgeleide middenklasse, overvloed aan hernieuwbare energieën, strategische bodemrijkdommen, ontluikende democratieën) doet gevestigde ondernemers goesting krijgen om massaal ervaring met geavanceerde maakindustrialisatie te transfereren naar Afrika. Energieslurpende industrieën als staal, aluminium, kunstmest, petrochemie en cement kunnen er emissieloos geproduceerd worden. Alomtegenwoordige goedkope zonne-energie zorgt er voor dat licht-industriële activiteit ook in dorpen van Sub-Sahara Afrika floreert.

Wanneer de externe kosten van fossiele brandstoffen en van nucleaire opkuis toegevoegd worden aan de actuele kost van energie, is de kans reëel dat, zelfs na het Poetin-tijdperk, de kost van energie in Europa hoog zal blijven en dat energie-intensieve industrieën delokaliseren naar regio’s met een overvloed aan hernieuwbare energie. Uitgerekend naar regio’s in de tropen waar 85% van de bevolking moet overleven in een precaire van-dag-tot-dag economie zonder perspectief. Energiegulzige industrieën die er emissieloos opereren zien hun beurskoers door het dak schieten.

De combinatie van een overvloed aan hernieuwbare energie en maakindustriële competentie in Afrika:

creëert er per jaar tot 12 miljoen decente banen: "Werk", dat is waar Afrika van wakker ligt;
stimuleert de realisatie van de AfCFTA grootste vrijhandelsmarkt ter wereld (2050: 25% wereldbevolking); een enorme markt voor innoverende EU-producten en diensten;
voorkomt conflicten en gedwongen migratie;
voorkomt antiwesterse ressentimenten;
realiseert er van binnen uit de SDGs;
bespaart Europa 25 procent van haar koolstofuitstoot;
creëert een krachtige geopolitieke Afrika-Europa entente die Poetin het zwijgen oplegt.

Gevestigde ondernemers en hun bankiers die met private middelen investeren in de moderne maakindustrialisatie van Afrika bieden een oplossing voor de mondiale, gekoppelde uitdagingen klimaat, energie, oorlog in Europa én gedwongen migratie.

Daarom in Europa:

NÚ massaal inzetten op de brede promotie van het “andere” Afrika teneinde ervaren ondernemers – niet micro-ondernemers - goesting te doen krijgen om te investeren in vrij grootschalige maakindustrieën in Afrika, en/of om partnerschappen aan te gaan met Afrikaanse sectorgenoten, bij voorbeeld in de 15 Sub-Sahara landen met vrij stabiele instellingen, een hoogopgeleide middenklasse, ontsloten industrieterreinen en eeuwig hernieuwbare energieën: EU-overheden hoeven enkel reclame te maken voor Afrika, meer niet! - De moderne industrialisatie tien “stabiele” Sub-Sahara landen versnelt de bloei van gans Afrika
NÚ de bijna onvermijdbare geleidelijke teloorgang van mid-tech energie-intensieve activiteiten, naar regio’s met goedkope waterstof, compenseren door in Europa een ecosysteem aan te sturen dat massale bibliotheken van slapend O&O valoriseert en aanspoort tot investeringen in duurzamere en recycleerbaardere hightech maakindustrieën en aanverwante diensten;
NÚ de industrialisering van Afrika en haar recht op modern comfort niet aan China, Indië en Rusland overlaten.

Afrika-wetenschap

Een multidisciplinair team academici onderzoekt het effect van de co- & delocalisatie van Europese energieverslindende industrieën naar Afrika én Afrika’s moderne maakindustrialisatie, legt een onderbouwd advies voor aan de politiek. Hoeveel banen gaan in Europa verloren? Hoeveel worden er gecreëerd in Afrika? In Europa? De effecten op de mondiale CO2-uitstoot, op conflicten, migratie en geopolitiek?
4.000 miljard klassieke ontwikkelingshulp is er de voorbije 60 jaar niet in geslaagd de asymmetrie in welvaart tussen de geïndustrialiseerde en niet-geïndustrialiseerde wereld in te dijken. (INTERNATIONAL DEVELOPMENT COOPERATION TODAY A radical shift towards a global paradigm. (KU Leuven-4/2021: “Over the past 60 years high-income countries have invested over 4000 billion euros in development aid. With varying degrees of success…”)

(*) EUROPE AND AFRICA CAN CHANGE GLOBAL POLITICS IN A "REVOLUTIONARY" WAY. ‘Look at the numbers, look at the demography, look at the richness – natural resources, of the people. You are a big global player and together, Europe and Africa, can shape the features of international relations in quite a revolutionary way.’ (EC Commissioner F. Mogherini, 8/11/2018)