Ondernemingen uit Afrika & EU lanceren samen
een industrieel Marshall Plan ‘met’ Afrika

Op 27 september 2018 organiseerde de Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking van Lede (Aalst) een debatavond ‘Afrika’. Samenstelling van het panel: ondernemers actief in Afrika (DEME, Marie-Jo), een politiek mandataris ‘Ontwikkelingssamenwerking’ (CD&V), een NGO (Broederlijk delen). Teneur van de inleiding: hoopgevende inzichten over de unieke kansen voor en de doorbraakrol die internationale ondernemingen - uit welbegrepen eigen belang - vervullen voor de economische en maatschappelijke ontplooiing van Sub-Saharaans Afrika.

 

  • Afrika 2040: 25% van de actieve wereldbevolking, een enorme potentiële markt, in onze EU-achtertuin en met EU-cultuurhistorische banden.
  • Vooral (uitsluitend?) ondernemingen slagen er in - uit welbegrepen eigenbelang - een doorbraak te realiseren in de economische en maatschappelijke ontplooiing van Sub-Saharaans Afrika.

 

  • Westerse ‘experts’ die Afrika ‘leren vissen’: dit wordt ervaren als stigmatiserend en als oneerlijke concurrentie.
  • Rol van de overheid: een breed publiek bewust maken van de sterkten van ons buurcontinent

 

Samenvatting, opinies en conclusies van het breed publiek debat:

  • privé ondernemingen hebben er alle belang bij om zelf een soort industrieel Marshall Plan met Afrika te lanceren, in samenwerking met Afrikaanse ondernemers en met de belangrijke Afrikaanse kapitalistische elite; (zoniet gaat China met deze markt lopen);
  • geen enkel land heeft zich kunnen ontwikkelen zonder een competitieve agro-, voeding-, maakindustrie en geassocieerde diensten;
  • enkel industrialisering, geïnitieerd door solide, ervaren  ondernemingen (met de transfer van geavanceerde bedrijfsprocessen, technologie, sociale modellen), leidt tot de creatie van een mondige Afrikaanse middenklasse die zelf haar interne problemen van armoede, ongelijkheid, corruptie en gedwongen migratie oplost;
  • de troeven van Afrika om zich te industrialiseren: (1) haar opgeleid demografisch dividend; (2) eeuwig hernieuwbare energie, (3) landbouwgronden van de wereld, (4) goedkope communicatiemiddelen voor inschakeling van KMO’s in internationale industriële waardeketens, (5) enorme eigen financiële middelen, (6) ontluikende democratieën;
  • Afrika en Europa hebben baat bij een wereldwijde taks op CO2-uitstoot (cfr Macron);
  • Afrika responsabiliseren;
  • heel wat EU-burgers onderschatten de intelligentie van de eigentijdse Westerse ondernemer (‘voorbij’ het harde korte termijn kapitalisme); ook de aandeelhouders, werknemers en klanten van Nestlé, Danone en Barry-Callebaut willen de rendabiliteit op termijn van hun onderneming verzekerd zien; zij zoeken (1) zekerheid en kwaliteit van toeleveranties (opleiding van boeren, meststoffen, scholing van technici, respect voor de planeet), (2) lokale koopkracht voor hun producten;
  • 'alle' EU-burgers onderschatten de intelligentie van de eenvoudige Afrikaanse families; zij dromen – terecht of ten onrechte - voor hun kinderen van het Westers welvaartsmodel: zij zijn bereid het eten uit hun mond te sparen om hun ‘meest vele begaafden’ hogere studies aan te bieden;
  • 'alle' EU burgers onderschatten de fierheid van de Afrikaanse hoger opgeleiden: zij willen tijdelijk aan de slag in geavanceerde Westerse ondernemingen om zelf te beslissen welke processen, technologieën en sociale modellen zij geschikt achten voor de ontplooiing van hun maatschappij; gesubsidieerde Westerse ‘experts’ die Afrika ‘leren vissen’ ervaren zij als stigmatiserend en oneerlijke concurrentie.

De rol van de Europese overheden:
Het effect van decennialange hulpprogramma’s was vrij marginaal op de stijging van het welvaartsniveau van Sub-Sahara Afrika;   hoog tijd om een doorbraak te forceren en Westerse ondernemingen aan te sporen zich te engageren in een industrieel Marshall Plan ‘met Afrika’. Naast dringende humanitaire hulp kan de overheid zich beperken tot:

  1. een breed publiek sensibiliseren over de sterkten van ons buurcontinent, cfr Duitse Bondspresident & AFRIKA KOMMT! , voorbij het stigmatiserend N/Z ‘hulp’ verhaal; 
  2. garanties uitbreiden voor ondernemingen en financiële instellingen die investeren in Afrikaanse infrastructuren en arbeidsintensieve agro-, voeding- en maakindustrie; (cfr de Chinese overheid); (in plaats van de 0,7% ontwikkelings’hulp’?)

Foto’s & reacties: Facebook http://bit.ly/2hyNTwg