Lectuur van “Kan Congo de wereld redden?” versterkt de naïeve(?) droom om de realisatie, door Europa, van de 44GW waterkrachtcentrale van GRAND INGA in te zetten om “de planeet te redden”. Een Europese samenwerking van de politiek, giganten van waterbouwkunde, elektromechanica en ruimtelijke ordening, de EIB, pensioenfondsen, onder toezicht van een onafhankelijk internationaal organisme voor sociale en ecologische controle, zou de Congolese overheid een Publiek - Privaat - Partnerschap moeten voorleggen voor de financiering (€ 100 miljard), bouw en uitbating van dit megaproject. Ideaal gelegen in een drielanden regio – DRC, Congo-Brazzaville, Angola - op 135 bevaarbare km van de diepzeehaven Banana aan de Atlantische Oceaan.

5. Voorkomt de nood aan houtskool en de kap van het regenwoud.

6. Voorkomt illegale migratie.

7. Jaagt andere ‘labiele’ landen in Sub-Saharaans Afrika aan om het voorbeeld van Congo te volgen. (De moderne industrialisatie van tien “stabiele” Sub-Sahara landen versnelt de bloei van gans Afrika)

8. Legt de basis van een diepgaande samenwerking: de “Mandela-Schuman Afrikaans-Europese Gemeenschap voor Energie-Intensieve Industrie” en 75 jaar vrede in Afrika? (cfr de EGKS).

9. Legt de basis van een krachtig geopolitiek partnerschap tussen buren met historisch-culturele banden in staat op mondiaal niveau ad-hoc het voortouw te nemen in overleg over onderwerpen die er toe doen (klimaat, biodiversiteit, energie, migratie, conflicten, …)?  (Afrikaanse groene waterstof legt Poetin, Kagame en Trump het zwijgen op?)

10. Heeft Europa echt nood aan “historisch lage energiekosten” als buur Afrika bulkt van groene energie?

• Ontwikkelingssamenwerking van de voorbije 30 jaar heeft niet kunnen verhinderen dat het inkomen per persoon in de wereld met 75% gestegen is, in Afrika met slechts 25%. Deze inkomenskloof zal, bij ongewijzigd beleid nog tot 2040 blijven groeien (p 176-177)
• Multinationals investeren niet in labiele landen: “Goed regeringsbeleid is cruciaal” (p 183)
• Dagdagelijkse politiek duwt lange termijnproblemen weg. De redding van het Congolese regenwoud levert weinig stemmen op (p 157)

P 137 “Intensieve promotie en afdwingbaarheid van waardevolle koolstofkredieten lopen het risico de dringend noodzakelijke  industrialisatie van Congo verder uit te stellen?” (eigen commentaar van Karel U bij de visie van Heytens/Faya Lobi)

P 138 Welke reden hebben kopers uit rijke landen om hun emissies te reduceren als compensaties goedkoper blijkt?

P 147 Kunnen wij arme bevolkingen met jaarlijks twee dollar per Congolees overtuigen om niet hun bossen te kappen?

P 150 Landen popelen niet om elk jaar vier miljard dollar aan Congo te geven om het woud te beschermen.

P 154 De bouw bij ArcelorMittal Gent van een klimaatvriendelijker oven kost ruim één miljard euro.

P 156 Het regenwoud levert enorme diensten aan de mensheid

P 153 De rest van de wereld kan Afrika niet het recht ontzeggen op een socio-economische ontwikkeling als in Europa. (interpretatie van Karel U)

p 147 Vraag is of we de armste bevolking ter wereld met 2 dollar per jaar kunnen overtuigen om geen bossen te kappen?

p 180 “Micro-ondernemingen overleven enkel bij de gratie van internationaal competitieve ondernemingen” (eigen commentaar Karel U bij de visie van Incofin)

p 186 Afrika beschikt over 35% van het mondiaal potentieel om GH2 te produceren aan €2/kg, Europa 1%. (Groene waterstof, een doorbraak in Afrika’s industrialisatie)