Zal het Europa van onze (klein)kinderen in 2045, zonder een partnerschap met een grote broer, nog een stem in he kapittel verwerven tijdens mondiaal overleg over onderwerpen die er toe doen? Onze zuiderbuur Afrika, op 14km, kan dan rekenen op 25% van de wereldbevolking (meer hoger geschoolden in de fleur van het leven dan China), op 35% van de mondiale capaciteit voor de productie van GH2, over massa’s klimaatstrategische bodemrijkdommen en over de AfCFTA grootste vrijhandelsmarkt ter wereld.

Op 26 september publiceerden zij hun “Stratégie 2050”. Interessant te noteren is dat zij streven naar een maatschappijmodel met onderwijs, gezondheidszorg, sociale voorzorg, sociale promotie, gelijkheid, respect voor het klimaat, governance, burgerschap en vrede voor iedereen in alle hoeken van het land. Zij beschrijven een maatschappijmodel dat gekopieerd lijkt op dat van West-Europese landen. Als eerste, voorafgaande strategische as om dit ideaal model te bereiken schuiven zij de moderne, competitieve formele industrialisatie van hun economie naar voor, gebaseerd op de lokale verwerking van hun bodemrijkdommen en dankzij de transfer naar Senegal van de praktijk met geavanceerde industriële technologieën en bedrijfsmodellen.

Een kans voor Europa, om dringend en met de hoogste prioriteit (1) duizend ervaren industriële kmo’s aan te sporen partnerschappen te zoeken met homologen verspreid over gans Afrika ;

(2) gesteund door de politieke EU-top en de EIB stelt een consortium van EU-giganten waterbouwkunde en elektrotechniek DRC President Tshisekedi een € 100 miljard publiek, privaat partnerschap voor ten behoeve van de financiering, bouw en uitbating van “zijn” 44 GW GRAND INGA waterkrachtproject met een elektrisch vermogen gelijk aan 35 van de meest moderne nucleaire reactoren. Groene elektriciteit aan één vierde of zelfs één achtste van de kost per kWh van nucleaire elektriciteit. (Wat als China in Congo investeert in het GRAND INGA waterkrachtproject?)