De moderne industrialisering van tien Sub-Sahara landen met behoorlijk stabiele instellingen versnelt de bloei van gans Afrika

Succes van ‘de stabiele tien’ vindt snel navolging bij fragiele buren (o.a. RDC)

  • Solide EU ondernemingen die in Afrika investeren helpen klimaatopwarming, pandemieën en gedwongen migratie beheersen.
  • Dé kans voor Europa – als economische grootmacht geleidelijk aan vervangbaar? - om geopolitiek een geprivilegieerd partnerschap met Afrika te verdienen. (Afrika 2050: 25% van de actieve wereldbevolking).

Beleidsvoerders en civiele maatschappij van een tiental Sub-Sahara landen met behoorlijk stabiele instellingen(*) zijn van oordeel dat vooral lokale transformatie van bodemrijkdommen tot competitieve producten per jaar meer banen creëert dan de demografische aanwas. Enkel zo wordt er de armoede ingedijkt en ontstaat een mondige middenklasse die van binnen uit ongelijkheden wegwerkt. Deze ‘stabiele tien’ kunnen vandaag al buigen op heel wat jonge hoger opgeleide ingenieurs en economisten, op ontsloten industrieterreinen, op decentraal aanwezige hernieuwbare energiebronnen en internetconnectiviteit, op landbouwgronden ‘van de wereld’ en op een eigen financiële bovenlaag.

Wat Afrika mist is praktijkervaring met geavanceerde industriële processen en technologieën (**). Daarom doet Afrika beroep op Foreign Direct Investments en op partnerschappen met solide ervaren industriële kmo’s uit economisch meer geavanceerde landen. Deze buitenlandse investeerders en partners ageren daarenboven als managementscholen en sporen de endogene financiële bovenlaag aan om ook te investeren in een productieve agro-, voeding- en maakeconomie in plaats van in handel en vastgoed. Indien gewenst kunnen FDI’s gerealiseerde winsten repatriëren. Zo verzekeren deze ‘stabiele tien’ zich van de permanente transfer van moderne industriële know-how en komen zij versneld tot bloei.

AfCFTA

Het succes van deze pilootlanden spoort beleid en civiele maatschappij van fragiele buren aan om hun voorbeeld te volgen, zeker nu dat alle 55 Afrikaanse landen heil zien in de African Continental Free Trade Area (AfCFTA). Europa moet beseffen geleidelijk aan als consument én democratisch lichtend voorbeeld vervangbaar te zijn door China, Indië en de Amerika’s. Wel dromen alle Afrikaanse ouders, wegens cultureel-historische banden, terecht of ten onrechte, voor hun kinderen van ‘ons’ Europees maatschappijmodel. Europa moet echter prioritair en bij hoogdringendheid de kans grijpen om als geprivilegieerde partner de versnelde industrialisering van Afrika nog te verdienen. Buur Afrika, met in 2050 25 % van de actieve wereldbevolking, biedt zich ten andere aan als een enorme nieuwe markt voor Europese niche producten en diensten met hoge toegevoegde waarde.

Nieuw geopolitiek blok

Geen enkel land, geen continent kan op haar eentje de mondiale uitdagingen bezweren van klimaatopwarming, pandemieën, catastrofen, veroudering van het Westen en China, overbevolking van Afrika en populisme. EU industriële investeringen in Afrika stimuleren de facto de creatie van een informeel maar machtig partnerschap tussen buurcontinenten met historisch-culturele banden dat het voortouw neemt in mondiaal overleg over onpopulaire maatregelen nodig om de planeet te redden: belasting op CO2-uitstoot, consumptie (vlees), herbebossing, urbanisatie, demografie, decentralisering van China als fabriek van de wereld, enz.

Praktisch. Afrika komt versneld tot bloei dankzij een brede mentaliteitswijziging “A Whole of Society Approach”.

  • In Europa: “Debatten voor een breed publiek over het ‘andere’ Afrika”. De industrialisering van tien stabiele Afrikaanse landen brengt gans Afrika tot bloei en doet solide industriëlen goesting krijgen er te investeren.
  • In Afrika: “Debatten voor een breed publiek over de kansen van Afrika”. Overtuigen een significant deel van de Afrikaanse kmo’s en de financiële bovenlaag waarom en hoe succes boeken met solide industriële partners uit meer geavanceerde economieën.

(*) The Economist Democracy Index 2019: Mauritius, Botswana, Cabo Verde, South Africa, Ghana, Lesotho, Namibia, Senegal, Madagascar, Malawi, Liberia, Kenya, Tanzania, Benin, Zambia, Uganda, Mali, Sierra Leone, Gambia, Côte d’Ivoire, Burkina Faso.

African Countries With The Best Roads 1. Namibia 2. Egypt 3. Rwanda 4. Morocco 5. Mauritius 6. South Africa 7. Senegal 8. Kenya 9. Tanzania 10. Algeria 11. Seychelles 12. Eswatini 13. Cape Verde (2019 WEF Quality of Road Infrastructure).

 (**) Africa’s 'youth employment' crisis is actually a 'missing jobs' crisis. The problem is with the economy and “missing jobs” for everyone—not just for young people. A focus on youth-targeted interventions distracts policymakers and stakeholders from developing the policy agenda for structural change. Industrial policy conclusion no1: “To increase private investment in labor-intensive manufacturing and services”- Brookings Africa Growth Initiative (September 2020) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb