De rol van de professionelen van ontwikkelingssamenwerking.

Een belangrijke reden van de perceptie dat gans Afrika niet klaar zou zijn voor moderniteit is dat het Afrika-narratief in de mainstream media – met de beste bedoelingen - gedomineerd wordt door de duizenden ontwikkelingswerkers, zowel publieke professionele operatoren als gesubsidieerde vrijwilligers. Er is inderdaad nog heel wat onrecht en corruptie in Afrika. Dertig jaar klassieke ontwikkelingssamenwerking, met o.a. capaciteitsversterking van startende ondernemers, is er echter niet in geslaagd de asymmetrie in welzijn tussen de geïndustrialiseerde landen en het niet-geïndustrialiseerd Afrika in te dijken. Om Afrika in staat te stellen ieder jaar tien miljoen decente banen te creëren vraagt Afrika de transfer van ‘for profit’ Westerse ervaring met geavanceerde industriële processen en technologieën. Afrika zegt in staat te zijn nadien zelf onrecht, corruptie en illegale migratie te elimineren. Afrika vraagt fabrieken, geen solidariteit en goede raad.

CBAM, CCS, pijpleidingen voor CO2 en GH2, SMRs

Het koolstofgrenscorrectiemechanisme (CBAM) van de EU is het instrument van de EU om een eerlijke prijs te stellen voor de koolstof die wordt uitgestoten tijdens de productie van koolstofintensieve goederen die de EU binnenkomen, en om schonere industriële productie in niet-EU-landen aan te moedigen.

Koolstofcaptatie (Carbon Capture and Storage) is het ondergronds opslaan van afgevangen kooldioxidegas dat vrijkomt bij de verbranding van fossiele brandstoffen.

Deze instrumenten gecombineerd met investeringen in pijpleidingen voor de transport van afgevangen CO2 en geïmporteerde groene waterstof en onderzoek naar nieuwsoortige SMR on-off mini nucleaire reactoren zou volgens sommigen volstaan om ook energie-intensieve industrieën in Europa te verankeren. 

Geopolitiek

Vandaag al wordt de beperkte politieke en marktkracht van Europa zichtbaar in Oekraïne en in Gaza: Europa staat er bij en kijkt er naar. In 2050 vertegenwoordigt Europa nog slechts 7% van de wereldbevolking, Afrika 25% (Europa heeft Afrika meer nodig dan andersom). Ondanks brede antiwesterse sentimenten in Afrika, blijft de Afrikaan, in Afrika, dromen van het Europees maatschappijmodel met onderwijs, sociale en medische voorzieningen, vrede en stabiliteit voor iedereen. Afrika bezit de bodemrijkdommen, ook klimaatstrategische, een overvloed aan hernieuwbare energie én het demografisch dividend waar de wereld nood aan heeft. Afrika mist enkel de ervaring met geavanceerde industriële processen en technologieën.

Afrika ligt midden in het bed en kan kiezen tussen Oost, West en het Globale Zuiden. Een massale transfer naar Afrika van westerse maakindustriële ervaring zal bijna automatisch leiden tot een informele geopolitieke entente tussen twee buren op korte culturele afstand van elkaar. Europa kan een geprivilegieerd partnerschap met Afrika terug “verdienen”. (Europe and Africa can change global politics in a ‘revolutionary’ way, F. Mogherini, 8/11/2018).

Op 9 mei 1950 legde Robert Schuman, de Franse minister van buitenlandse zaken, een verklaring af waarin hij voorstelde een Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal op te richten. De leden daarvan zouden hun kolen- en staalproductie bundelen. Deze EGKS zou uiteindelijk tot de huidige "Europese Unie" leiden. Schuman wilde oorlogen tussen Duitsland en Frankrijk voor altijd vermijden. Vandaag bedreigt groeiende asymmetrie in welvaart tussen Europa en Afrika de veiligheid op beide continenten. De energie-intensieve industrie staat voor een enorme ruk naar duurzaamheid, ze moet CO2 neutraal worden. Afrika is gezegend met zestig procent van de mondiale capaciteit voor de productie van zonne-energie en met vijfendertig procent van de mondiale capaciteit voor de productie van groene waterstof aan € 2/kg. Geïnspireerd door de creatie in 1950 van de EGKS en massale EU-investeringen in de moderne maakindustrialisatie van Afrika, de suggestie dat in een gezamenlijke motie de Afrikaanse Unie en de Europese Unie, de gehele Europese en Afrikaanse energie-intensieve productie van cruciale basismaterialen te plaatsen onder één gemeenschappelijke “Afrikaans-Europese Gemeenschap voor Energie-Intensieve Industrie”. Voor de energie-intensieve productie van basismaterialen leggen Afrika en Europa in onderling overleg de basis van een klimaatvriendelijke economische ontwikkeling van beide continenten en brengen de welvaart/het welzijn van de twee continenten in evenwicht.